De bakermat van de blues…

De Mississippi is als een centrale lijn die dwars door de Verenigde Staten. Zeker voor het ontstaan van bepaalde muzieksoorten zijn de rivier en de aanpalende steden van groot belang geweest. Deze pagina gaat over topgrafie, politiek, wegen, boten en treinen. Is de informatie nuttig? Wel als je graag Triviant speelt. Maar er is meer. Helaas. Missisippi was ook een van de centrale plekken van de Amerikaanse Burgeroorlog. En van het twistpunt tussen Noord en Zuid: de slavernij. Na de afschaffing daarvan kwam de segregatie. Dat allemaal is ook de geschiedenis van de Mississippi.

Mississippi is zowel de naam van de rivier als van de staat. De bijnaam van de staat is de Magnolia State en de afkorting daarvan is MS. Het is gebruikelijk in de USA om bij elke plaats ook de staat te vermelden, omdat er best verderop nog een stad kan liggen met zo’n naam. Dus: New York, New York betekent dus de stad in de gelijknamige staat. Weer wat geleerd.

Nog maar wat gegevens. De hoofdstad van de staat is Jackson. Het heeft een oppervlakte van 125.646 km2. en heeft ongeveer 3 miljoen inwoners. Dat zijn er 24,5 per km2. Ter vergelijking: Nederland heeft 41.850 km2 met 18 miljoen inwoners. Gemiddeld 2.335 per km2. Ietsje drukker dus.

Tijd om een groot misverstand uit de wereld te helpen. Het meest bezongen onderdeel van de rivier is de Delta. Maar, die ligt niet aan zee, maar midden in de rivier. Op onderstaand kaartje zie je de rivier links lopen en alle aftakkingen aan de rechterkant daarvan. Bij Vicksburg komen de losse stromen weer samennam vervolgens zo’n 800 kilometer verderop in zee te stromen.

De rivier is niet overal even goed bevaarbaar. Dat hebben meerdere rivieren in de wereld. Vrijwel overal waar daar sprake van is kiest men voor dezelfde oplossing: de radarboot. Dat is een zeer brede, ondiepe boot net aandrijving via raderen. Op de Mississippi zie je vooral boten met een groot radar aan de achterkant.


Om de huidige situatie te kunnen begrijpen moeten we eerst een heel eind terug in de tijd. We gaan terug naar het jaar 1492. In opdracht van de Spaanse Koning zoekt Christoffel Columbus een weg naar het rijke Indie via een westelijke route. Als hij land aantreft gaat hij er zondermeer vanuit zijn doel te hebben bereikt. De lokale inwoners worden door hem ‘indianen’ genoemd.

In de geschiedenis wordt aangegeven dat Columbus America heeft ontdekt. Niet juist: hij is geland in het deel wat we nu Latijns-Amerika noemen. Waarschijnlijk is hij op de kust van een van de eilanden geland: Cuba of de Dominicaanse Republiek. Het nieuws over de ontdekking van de nieuwe route gaat als een lopend vuurtje. Er worden schepen gestuurd van zowat alle grote zeevarenden naties: Portugal, Spanje, Engeland en Nederland.

Opvallend is toch het geringe aantal Europeanen dat besloot te blijven. Zeker, er werden nederzettingen gebouwd en er werd gehandeld met de lokale bevolking (bijvoorbeeld pelsdieren), er was wat landbouw en er waren nog een paar handwerkslieden aan de gang: wevers, spinners en dat soort. Ze bleven vrijwel allemaal dicht tegen de Atlantische Oceaan wonen. Alsof ze daarmee het gevoel hadden elk moment naar het land van herkomst te kunnen vluchten.

In 1517 maakt de Duitse kerkhervormer Maarten Luther zijn stelling gen bekend tegen de Katholieke Kerk. Hij richt zich tegen de rijkdom van de kerk, de handel in aflaten, drankmisbruik en zedeloos gedrag. Daar maakte hij zich niet populair mee. In feite was dit de start van de Protestantse Kerk. En van een heleboel tumult en iets later ook van enorme wreedheden van de Katholieke machthebbers ten opzichte van de hervormers. Velen zochten een goed heenkomen, een nieuwe veilige haven. Dat werd het nieuwe land: Amerika.

Engeland was ook het toneel van een omwenteling. Henry VIII was getrouwd met de Spaanse Catarina van Aragon. Zij kreeg zes kinderen, waarvan slechts één in leven bleef: Mary (de latere koningin van Schotland). Henry wilde scheiden, om alsnog een mannelijke troonopvolger te kunnen verwekken bij een nieuwe vrouw. Zowel het Spaanse Hof als de Katholieke Kerk waren woedend. De paus weigerde simpelweg om toestemming te geven. Daarom scheidde Henry VIII zich af van de Katholieke Kerk en begon voor zichzelf. Dat werd de Angelicaanse kerk, met zichzelf als hoogste baas binnen de kerk.


51total visits,1visits today