Ronald is op zijn 16e bas gaan spelen. Niet geheel vrijwillig: zijn bandmaatjes vonden het beter voor iedereen als hij de ontstane vacature op de lage snaren zou invullen. Met de kennis van nu kan je zeggen: ze hebben gelijk gehad.
Opvallend is dat Ronald steeds weer terugkomt op het originele ontwerp van Leo Fender en George Fullerton. Niet als in de Fender Precision Bass, maar als de evolutie daarvan: De G&L (wat staat voor George & Leo).
Hoofdbas is de G&L L-2500 uit 2018. Dat is een zogenaamd ‘Build To Order’ exemplaar. Dat wil zeggen dat de eerste eigenaar de bas bij de fabriek bestelde en koos voor afwijkende electronica, een fraaie binding, maar vooral een erg mooie kwartiergezaagde hals van eerste klas maple (esdoorn). De L-2500 heeft diverse klanken van diepe warme tonen tot een compacte plop als zijn 50-jaar oudere neef, de beroemde Precision Bass.
Deze bas is bespannen met HalfRounds van D’Addario. Dat zijn “normale” Round Wound snaren die, als ze klaar zijn, aan de buitenkant worden gepolijst. Ze houden daardoor hun helderheid, maar zijn een stuk comfortabeler te bespelen en ontbreekt de bekende ‘piep’ als je langs de snaren schuift.
Kijk: zo kan je de verschillende soorten bassnaren goed zien. De roundwound snaar (helemaal links) is een onbehandelde snaar. De flatwound (rechts) is eerst geslepen en daarna gewonden. De snaar is daardoor vrijwel glad. In het midden de halfwound. Dat is een roundwound die na het winden gepolijst is. Dat is een behoorlijk bewerkelijke produkiemethode. Dat merk je dan ook in de prijs.
Bas nummer 2 is eveneens een G&L: een M-2500 Custom. Het is een doorontwikkeling van de bekende L-2500. Andere elementen, 18v elektronica en erg fraaie afwerking maakten het tot een begeerlijk, maar prijzig instrument. Ronald heeft er een weten te scoren in de USA. Op het moment dat dit geschreven wordt is de bas haar reis over de grote oceaan begonnen. Binnenkort meer. Er zal dan ook worden bepaald elk type snaar het beste bij de bas past. Een goede kanshebber lijkt de DR Red Devil: een stalen snaar voorzien van een helde rode coating die supergoed zal staan bij het wit en zwart van de bas.
nummer 3 is deze uit de “verzameling” is de G&L L-5500 uit 1993. De body en hals zijn vrijwel gelijk aan die van de “normale” L-2500. Het verschil zit in de actieve electronica. Die is van EMG, maar dan aangepast: het systeem werkt nu op 18 volt. Ook de regelaars zijn anders dan de standaard G&L: een mastervolume, een balans tussen beide elementen en een gestapelde bas/treble potmeter.
Dit EMG-circuit werd ook door andere merken gebruikt, waaronder Steinberger en Spector. In totaal zijn er 260 L5500’s gebouwd, waarvan dit er dus eentje is. Ned Steinberger was de bedenker van de Headless Bass begin jaren 80. Van die gekke kleine dingen zonder stemschroeven. Bas was van fiberglas en super licht. Steinberger verkocht zijn firma (en het gebruik van zijn naam) in de jaren ’90 aan Gibson, die er erg weinig mee deed.
,
Maar: Ned heeft nog zo veel ideeën, dus richt hij een nieuw bedrijf op: NS Design. Een van zijn geesteskinderen is deze EUB (Electric Upright Bass). Ronald heeft een 5-snarig exemplaar sinds januari 2023. Geluid is schitterend, maar het is wel stevig oefenen. Binnenkort ook on stage!
Bas #5 is een akoestische Michel Kelly, een Amerikaans bedrijf dat haar instrumenten laat bouwen in Zuid Korea. Erg fraai is de inleg in de toets. Ook het geluid is indrukwekkend, dankzij de grote klankkast. Het ingebouwde Fishman-systeem versterkt het signaal prima, maar dan er is wel een afdekking van het klankgat noodzakelijk. Anders zingt hij erg snel rond.
De Akoestische bas is voorzien van Zwarte Nylon Snaren met een metalen kern. Deze klinken echt alsof je in de jaren ’50 bent. Wat ook wel klopt, want toen maakte LaBella ook al snaren. Op een flink aantal Rockabilly contrabassen zaten deze snaren.
Omdat er altijd iets te wensen overblijft staat de G&L L-1505 op de verlanglijst. Dat is een L-2500, maar dan met 1 element. Dat zit precies op de plek tussen de beide pick-ups van de L-2500. Het resultaat is een agressief klinkende bas die qua klank erg dicht in de buurt komt van zowel de Precision Bass als de MusicMan StingRay I.
Basversterkers :
Dit is een erg handzaam setje: de Eden WT330 Time Traveler. De WT330 heeft een 10″ luidspreker en is maar 30 cm breed. Met de losse luidspreker CX110 er onder is het geheel 60 cm hoog, maar levert wel een strakke 330 watt. Eden staat er om bekend een mooi rond en warm geluid te produceren en deze set is daar een goed voorbeeld van. Deze set is gebouwd in de USA, voordat Eden aan Marshall werd verkocht (en de kwaliteit kelderde).
Deze is voor thuis. De Eden EC8 heeft een vermogen van 20 watt en gebruikt een speaker van 8″. Klinkt supergoed als het niet te hard hoeft. En dat is thuis eigenlijk altijd zo, aldus echtgenote en buurtjes.
Gewoon voor de lol heeft Ronald voor giga weinig een Trace Elliot V-Type 15″ combo uit 1995 gekocht. Het is een opknapper, die momenteel alleen maar gekraak voortbrengt. Wordt vervolgd.
Randapparatuur :
Wat heeft een bassist nodig qua effecten? Eigenlijk niet zo heel veel. Zeker niet in de muziek van Bluesville. Alleen een compressor is gewenst. Die zit ingebouwd in de de Eden. Bij de Trace werken de twee voorversterkerbuizen als een soort compressor. Het is de kunst de compressor zo af te stellen dan je het niet hoort als hij aan staat, maar het vreemd klinkt zonder.
Wel erg handig is een draadloos systeem. Zeker op een beperkt podium is het ontbreken van een snoer erg lekker. Ronald gebruikt een systeem van Xvive. Gebouwd in China en in Europa vertegenwoordigd door Warwick. Heikel punt: niet vergeten op te laden voordat er gespeeld gaat worden. En voor de zekerheid zit er als back-up een goed snoer in de koffer.
Als de snaren eenmaal goed op de bas zitten dan is ontstemmen veel minder sterk dan bij gitaren. Toch is een tuner noodzaak. De stagetuner van Boss is een joekel van zo’n 30 cm breed. Maar: wel erg goed leesbaar op een afstand en in het donker. Ronald gebruikt hem op de versterker. Ook prima afleesbaar en op de grond geen rommel die in de weg ligt.
Nee, Het is geen effect. Maar wel erg nodig met een aantal bassen die ieder hun stroom moeten halen uit zo’n 9V blokje.Volgens de Wet van Murphy geeft zo’n batterij op exact het verkeerde moment de geest. Herlaadbare hebben wel de voorkeur, maar gaan een stuk minder lang mee. De “pro’s” hebben een optimale levensduur.
Wilt u meer weten over de spullen van Ronald in de loop der tijd? Kijk dan eens op de volgende sub-pagina’s:
Ronald: basgitaren, apparatuur en effecten in de historie
Ronald: gitaren en versterkers in de historie
Ronald: gitaareffecten in de historie
© Bluesville (Laatste update: 25 mei 2023)
121total visits,1visits today